|
||||||||
“ Everybody talks about it, but few navigate on- and off-ramps (and even side roads) Jon Strahl Band is een blues- en rockband uit Indianapolis. Jon Strahl groeide als kind op in een muzikale omgeving en de eerste muziek die hem boeide, hoorde hij op de radio via WTTS (een radiostation dat Indianapolis en Bloomington en Indiana onder licentie van Trafalgar, op 92.3 FM bedient). Het programma heette “Blues Sunday”. Zo leerde hij als 10-jarige Charley Patton, Muddy en Wolf kennen. Nu zo’n dertig jaar later, verenigt Strahl als muzikant zelf alles in zijn “Highway of the Blues”: van Muscle Shoals, tot de Britse invasie in de sixties (British Invasion) en fuzzy garagerock. “Hartzeer en Zwoegen…” Op zijn nieuwe (tweede) studio album ‘Heartache and Toil’, dat werd opgenomen met Tyler Watkins en Alex Kercheval in de Postal Recording studios in Indianapolis, IN, zijn alle nummers geschreven -en ergens geinspireerd door het “universele” dat er uitgaat van de lokale zwoechtende pachters- door Jon Strahl. De band bestaat naast Strahl (gitaar en zang) uit Mitch Millhoff (bas), Nick Mallers (drums en percussie) en Bill Mallers (keyboards en piano). De blazerssectie bestaat uit Joshua Silbert op tenor en baritonsaxofoon, Bruce Knepper op trompet en Charlie Krone op trombone. ‘Heartache and Toil’ opent met “Hey Yeah, All Right” en de herkenbare woorden "When I was a young man, my heart beat steady / Now I’m getting older, and I’m feeling heavy…”. Het is een bluesy rocknummer over veroudering, een verschijnsel dat iedereen kent, maar dat niemand kan begrenzen. Op het einde is er een funky instrumentaal deel, met Millhoff die hoog scoort met zijn aanstekelige baslijn. “How Long” valt meteen op door zijn zware, gestage beat en Strahl’s knappe bluesy gitaar die op je afkomt. In “Heartache and Toil”, het titelnummer van het album, roept Strahl om gered te worden. Nu is het Mallers die vanachter de toetsen meehelpt aan het neerzetten van de heerlijke groove. De solo die Strahl hier op zijn Epiphone doet is top. In “The Right Thing” maakt hij daarna indruk met zijn zang en in “Lose My Mind” -het nummer begint feestelijk in New Orléans’ stijl, gaat knap om met een vertraging en hervat zoals het begon- zijn het Mallers’ drumbeat en opnieuw de baslijn die het doen. “Can't Look Back” is een dansnummer met een positieve boodschap en “The Weight I Feel” een bijna “klassieker”, knap gezongen met veel soul en passie. Ook in “Leave Me Alone” zit er een knappe baslijn en zorgen de blazers mee voor de groove. Dat bevestigen Joshua Silbert (sax), Bruce Knepper (trompet) & Charlie Krone (trombone) daarna nog eens in “The Only Ones”, een nummer met een heerlijke soulvolle positieve vibe. In “Day After Day” kan de blijdschap niet op en ook in “So Real”, dat begint en eindigt met mooi werk op akoestische gitaar, zit veel warme vreugde. ‘Heartache and Toil’ eindigt zoals het begon, met meesterlijk gitaarwerk en “Indiana Moonrise”, een bijna klassieke instrumental . "Iedereen praat erover, maar weinigen navigeren zo gemakkelijk op- en afritten -en zelfs zijwegen- in de muziek als deze Jon Strahl...”. Mijn ontdekking van de maand is zeker de Jon Strahl Band. ‘Heartache and Toil’ vat perfect samen hoe boeiend en verscheiden muziek die goed gebracht is kan zijn. “ My discovery of the month is definitely the Jon Strahl Band. ‘Heartache and Toil’ perfectly sums up how exciting and diverse music that has been well performed can be… “ (ESC for Rootstime.be) Eric Schuurmans
Album track list: 01. Hey Yeah, All Right – 02. How Long – 03. Heartache And Toil – 04. The Right Thing – 05. Lose My Mind – 06. Can't Look Back – 07. The Weight I Feel – 08. Leave Me Alone – 09. The Only Ones – 10. Day After Day – 11. So Real – 12. Indiana Moonrise / Words/music © 2020 by: Jon Strahl Band | Album line-up: Jon Strahl: vocs, Epiphone guitar / Mitch Millhoff: bass / Nick Mallers: drums, percussion / Bill Mallers: keys, piano & Horns: Joshua Silbert: tenor & bariton sax, Bruce Knepper: trumpet & Charlie Krone: trombone Discography Jon Strahl Band: Heartache and Toil [2020] | The Ladder [2014] | Can’t Look Back (EP,5#) [2012] |
|
||||||||
|
||||||||
